რატომ იყო ამ სამაჯურებზე ასეთი მოთხოვნა? და რატომ არ იყო პარკში სხვა მაღაზია, რომელიც იგივე სამაჯურებს გაყიდდა და ამით მომხმარებლის კმაყოფილების დონე გაიზრდებოდა, რადგან ისინი უფრო სწრაფად შეძლებდნენ სასურველი სამაჯურის შეძენას? ჯო ფიქრობდა, რომ დისნეის კომპანიას პოპულარული პროდუქტი უფრო ადვილად ხელმისაწვდომი უნდა გაეხადა.
როგორც აღმოჩნდა, ჯოს ინტუიცია, რომელიც მოთხოვნა-მიწოდებაზე სტანდარტულ წარმოდგენას ემყარებოდა, ცდებოდა. რიგში მდგომ ადამიანთა უმრავლესობას წყვილები და შეყვარებულები წარმოადგენდნენ. ის, რომ ისინი ამდენ დროს ატარებდნენ რიგში, მათი ერთმანეთისადმი თავდადების ნიშანი იყო. იაპონური ტრადიციის მიხედვით, ტყავის სამაჯურების გაცვლა ურთიერთობის გამყარების, ურთიერთშეკავშირების ნიშანია და ზუსტად რიგში დიდხნას დგომა ხდიდა სამაჯურებს ასე მოთხოვნადს.
ალბათ, ხშირად გიცდიათ თქვენი ახლობლის, კოლეგის ან უფროსის ამა თუ იმ ქცევისთვის ახსნის მოძებნა და ზუსტად თქვენს ინტუიციას წაუყვანიხართ არასწორი მიმართულებით.
მეორე მაგალითის სახით შეიძლება მოვიტანოთ ქოლცენტრში მომუშავე პერსონალის ქცევა: მენეჯერი თვლიდა, რომ აუცილებელი იყო ახალმიღებული თანამშრომლებისთვის ტრეინინგის ჩატარება, თუ რატომ იყო ამ ორგანიზაციაში მუშაობა საამაყო, იმისთვის, რომ მათ თავი ბედნიერად ეგრძნოთ და უკეთ ემუშავათ. თუმცა როგორც კველვის შედეგად დადგინდა, მენეჯმენტს სრულიად სხვვა, უფრო ეფექტიანი მიზანი ამოძრავებდა – ახალ მოსულ მუშაკებს საშუალება ეძლეოდათ ეფიქრათ საკუთარ ძლიერ მხარეებზე და იმაზე, თუ როგორ გამოიყენებდნენ მათ სამსახურისთვის. ის ადამიანები, რომლებიც ამაზე ფიქრობდნენ, სხვებზე უფრო მეტად კმაყოფილი რჩებოდნენ თავიანთი სამასახურით, უფრო პროდუქტიულნიც იყვნენ და მეტხანსაც რჩებოდნენ ორგანიზაციაში, მათთან შედარებით, ვისაც უფრო ტრადიციული, „ორგანიზაციაცენტრული“ ტრენინგი უტარდებოდა.
ადამინთა უმრავლესობამ ცოტა მაინც იცის იმის შესახებ, თუ როგორ ფუნქციონირებს მათი შინაგანი ორგანოები, მაგალითად გული ან თირკმელები. როდესაც ჩვენი ორგანოები ისე არ ფუნქციონირებენ, როგორც მოველით, ენერგიას არ ვზოგავთ, მათ შესახებ მეტის გაგებას და ჯანმრთელობის გაუმჯობესებას ვცდილობთ. საპირისპიროდ არის ჩვენი გონების შემთხვევაში. გვგონია, რომ ვიცით, როგორ მუშაობს იგი და მას შემდეგაც კი, რაც ჩვენ მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებებს არასასურველი შედეგი მოაქვთ, არ ვცდილობთ მეტი გავიგოთ და „გავაუმჯობესოთ“ ჩვენი აზროვნება.
იმ შემთხვევაში, თუ ვაღიარებთ, რომ ჩვენი გონება რაღაც ჩარჩოებში ექცევა გადაწყვეტილებების მიღებისას და ვეცდებით ამ ჩარჩოების დარღვევას, უფრო მეტად წარმატებულები ვიქნებთ როგროც პირად, ასევე პროფესიულ ცხოვრებაში.
ასეთი მიდგომის შედეგად მენეჯერებმა და ორგანიზაციებმა შეიძლება შემოიღონ ისეთი პრაქტიკა, რომლიც ორგანიზაციას უფრო წარმატებულს გახდის. მაგალითად, მას შემდეგ, რაც აღიარებულ იქნა, რომ პაციენტებს ხშირად ავიწყდებათ აბების მიღება, შეიმუშავეს ისეთი წამლის ბოთლი, რომელსაც წირელესს’ის საშუალებით მიეწოდებოდა სიგნალი და ავადმყოფს ახსენებს წამლის მიღების საჭიროების შესახებ.
ინტუიციაში ნაკლების გამოვლენითა და მათი გამოსწორების საშულებით შესაძლებელია მივიღოთ ჩვენი თავისთვის უკეთესი გადაწყვეტილებები, ასევე ამოვიცნოთ ჩვენი ახლობლების ხშირად გაუგებარი საქციელის შინაარსი. გარდა ამისა, მენეჯერები შეძლებენ შექმნან ახალი, უკეთესი პროდუქტები და სერვისები, ასევე გააუმჯობესონ გარემო პერსონალისთვის. პოლიტიკოსებიც შეძლებენ მიიღონ უფრო საჭირო, ეფექტური კანონები ჩვენი სურვილების უკეთ შესასრულებლად.
No comments:
Post a Comment