Tuesday, May 7, 2013

პოეზიის დღე და პოეზია ექსპრომტად

                  დღე  ჩვეულებრივ დაიწყო.დიდი ფინჯანი ყავითა და ინტერნეტით.შევამოწმე უნივერსიტეტის პირადი სისტემა,მეილი,Facebook,Twitter და ჩავიცვი,ჩავიცვი ისე,უბრალოდ,როგორც მჩვევია ხოლმე.ჯინსი,თეთრი პერანგი და კლეჩატი ,,საროჩკა".
თეთრი All star–ებიც მოვიხდინე და გავედი.არ ვიცი სად,ვიყიდე შოკოლადი,თერმოსით ყავა მქონდა წაღებული და სიმართლე რომ გითხრათ რამდენი ხანია რუსთაველზე მარტოს არ მისეირნია და რა კარგი ყოფილა?!იქ ერთი მათხოვარიც ვნახე რომელიც სულ ჩხუბობს რომ არ ეხმარებიან,მერე რა მოხდა?ისიც ადამიანია და უნდა რომ დაეხმარონ მაგრამ ... ეგრე,სად არის თაყაო?შენ რომ მამული გაყავო?!კარგად არის ნათქვამი და ბევრ მოვლენას ვუსადაგებ ხოლმე.ბევრი სიარულის შემდეგ ჩემს ძველ მეგობარს წავაწყდი.გამოვკითხე ყველაფერი,მანაც გამომკითხა.გამიკვირდა როდესაც ჩემს შესახებ ისიც კი არ იცოდა რომ ვწერ,გამიკვირდა მაგრამ არ შევიმჩნიე.მას ეჩქარებოდა სამსახურში,მეც მეჩქარებოდა,არსად!
                  სახლში ასე 5 საათისკენ შემოვედი და ჩემმა ბიჭებმა მითხრეს კიდეც დღეს პოეზიის დღეა და მოდი,უცებ შევკრიბოთ ხალხი და რუსთავის,კულტურისა და დასვენების პარკში ჩავიდეთო.იდეა ნამდვილად კარგი იყო და როგორც ყველაზე კარგი საშუალება რაიმე ღონისძიების საზოგადოებისათვის გაცნობის თვალსაზრისით,FB –ის Event –ი გავაკეთე და გავაზიარე.მსურველი ბევრი აღმოჩნდა.საღამო 7 საათზე დავგეგმეთ,ასეც მოხდა ყველაფერი.7 საათზე უკვე პარკში ვიყავით და ხალხიც ნელ–ნელა მოდიოდა.თვალი ერთი ველოსიპედისკენ გამექცა და პატრონი მოვიკითხე,მისი მფლობელი ჩვენი ოპერატორი მეგობარი აღმოჩნდა,ვთხოვე ცოტა გავივლი მეთქი,პასუხი დადებითი მივიღე და მოვახტი.სიამოვნებისგან ალმური გადამდიოდა სახეზე როდესაც სამი ძაღლის ავი ყეფა და ფეხების ხმა ჩამესმა.მოვიხედე და სამი დამშეული ძაღლი მომდევდა,იქიდან სიცილ–კისკისი მესმოდა ჩემი მისამართით.არ დავმალავ,ცოტა ოფლმა დამასხა იმდენად დიდი ხანი მომდევდნენ,მერე როგორც იქნა მოვიშორე და ასე დაოსილი მივედი საწყის ,,სტარტამდე".ჩემს მეგობრებს ჩემზე კარგად ეცინათ უკვე და მეც დამშვიდებულს კარგად გამეცინა ჩემს თავზე.
                ხალხი უკვე საკმაოდ ბევრი იყო მოგროვილი,გიტარა და ნანა ზურიაშვილიც მზად იყო,ჩემი ბიჭები და ჩვენი პოეზიაც უკვე მხოლოდ ლუდის ჩამოსხმას და პოეზიის საღამო გახსნას ელოდებოდა.რამოდენიმე წუთიც მიიწურა და დავიწყეთ.მე გავხსენი საღამო პირველი ჩემი ლექსით: მიყვარხარ (სიცილიური აქცენტით),მერე ამომ: სიყვარული (გურული აქცენტით) მომაყოლა,გურამმა:პოეტებს სიკვდილი არ აშინებთ დაამღერა და პირველ პოეტურ წრეს ბაჩოს:ქალბატონო დაესვა წერტილად.ნანამ თავისი მშვენიერი ხმით და კარგი ემოციით შესანიშნავი სიმღერა შემოგვთავაზა.მე  ვიჯექი და ვიყურებოდი ირგვლივ,მიხაროდა თუ რა ბედნიერი შეიძლება იყო ადამიანი,ერთი ბაკალი ლუდითა და ამხელა სიყვარულით.
             კოცონი,ლუდი,პოეზია,გიტარა და სიყვარული გახდა მიზეზი,ამ საღამოდან წამოსულ თითოეულ ადამიანს გვეთქვა:,,დღემ,ძალიან კარგად ჩაიარა" –ო !!!

პ.ს. მეცამეტე თვის პოეტების თვე მეცამეტე თვეა რადგან,უფალმა გვაჩუქა თორმეტი მიგნება,მაგრამ ვინაიდან უფალი ერთია,მეცამეტე თვე – ჩვენი თვე იქნება.

1 comment:

  1. :))))) sasiamovno postia raghac da didi siamovnebit daveswrebi mecamete tvis poetebis sagamos, tuki odesme shesadzlebloba iqneba batumshi tqveni poeziis sagamos chatarebisa :))) ivlisis bolomde...

    ReplyDelete