რა არის სიცოცხლე? - ყოველთვის როდესაც ეს კითხვა გვესმის რატომღაც გვიძნელდება პასუხი გავცეთ,შეიძლება ვიცით კიდეც რა არის (ჩვენებურად),მაგრამ მაინც გვიჭირს.
- რატომ?
სიცოცხლე ის საჩუქარია - რომლის სამადლობელად მხოლოდ და მხოლოდ რწმენითა და სიკეთის კეთებით ცხოვრება მიიღება და მეტი არაფერი.
ადამიანი იმიტომ არის ადამიანი,რომ ადამიანის ადამიანობას ადამიანობით უპასუხოს - ეს კი ცხოვრებაა.
ხშირად გვიწევს ისეთი პრობლემების წინაშე პირისპირ დადგომა - როგორიცაა:
ა)გაჭირვება;
ბ)ურწმუნოება;
გ)გახრწნილობა
დ)ღალატი და ტყუილი;
ე)სიკვდილი და საყვარელი ადამიანის დაკარგვა;
ვ)კომპლექსები და დეპრესია.
- როდესაც ადამიანი ასეთი პრობლემების წინაშე დგება - ამის დასაძლევად აკეთებს რამეს?
მაგ: მიდის ეკლესიაში და ანთებს სანთელს?
- ლოცულობს?
- აღსარებას ამბობს?
- საკუთარ თავთან რჩება მარტო? - არამც და არამც,რთულია ეს გზა გაიარო,ამ გზის გავლა თითზე ჩამოსათვლელ ადამიანებს შეუძლიათ.
როდესაც სახლში მარტო ვრჩებით - ხშირად ვრთავთ ან ტელევიზორს,ან მუსიკას ან სხვა რაიმეს - იცით რატომ?
პასუხი ნათელია: "საკუთარ თავთან განმარტოების გვეშინია"
- ჩვენი ცხოვრების არსსა და მიზანზე დაფიქრების გვეშინია
- საკუთარ თავთან შეცდომებში გამოტყდომის გვეშინია.
მახსენდება ჩემი ბავშვობა - ყოველთვის როდესაც სახლში მოვდიოდი სკოლიდან - პირველ რიგში ხელებს ვიბანდი,შემდეგ ვსადილობდი,შემდეგ კი ვმეცადინეობდი.საღამოს ფეხბურთს ვთამაშობდი და მშობლის პირველივე დაძახებაზე სახლში ამოვდიოდი.მამა რაც თავი მახსოვს საზღვარგარეთაა - ეს კი მე სულაც არ მიშლიდა ხელს კაცად გავზრდილიყავი - სულ ვეკითხებოდი დედას: "დედა,მამა როდის იქნება სახლში დიდი ხნით მეთქი?"
დედა მპასუხობდა: "მამა ახლა იმიტომ არის საზღვარგარეთ რომ შენ ნათელი მომავალი გქონდესო.
რა თქმა უნდა ეს მახარებდა და ყოველთვის ვიცოდი - ჩემი კარგი სწავლით დედ-მამას შრომას დავაფასებდი.
ახლა ოცი წლის ყმაწვილი ვარ და იცით რას ვფიქრობ? -
მე რომ დედა გამოუცდელი და ერთ დროს ვნების გამო გათხოვილი გოგონა მყოლოდა,მამა კი ბოლო დონის უსაქმური - რა მოხდებოდა?
- ალბათ დღეს უბედური ვიქნებოდი.
ისმის კითხვა? - დღეს,თანამედროვე "სექსომანიაში" - რამდენი ადამიანი ფიქრობს ოჯახის შექმნის წმინდა ურთიერთობებზე - იმ ღირებულებასა და ფასეულობაზე რასაც უფლის გზით სიარული ჰქვია?! - რამდენი? - ორი? - სამი? - თუ ასი?!
ალბათ ყველა - თუმცაღა თავის დროზე დაუფიქრებელად შექმნილი ოჯახის მსხვერპლნი მრავლად არიან დღეს და უჭირთ მიუხედავად მათი მყიფი აზროვნებისა იმ გზას არ გაჰყვნენ რაც ოჯახის მაგალითზე აქვთ დანახული.
- და კიდევ ერთხელ მივედით იმ რვა ასოსთან - თითოეული ასოს შენარჩუნებისათვის ბრძოლა რომ გვიწევს მთელი ცხოვრება: " ა-დ-ა-მ-ი-ა-ნ-ი" -თან.
პ.ს. - შევინარჩუნოთ სიცოცხლის "ნიშა" - ადამიანობით და ცხოვრება მშვენიერი იქნება.
მე თქვენ მიყვარხართ - თქვენ,თითოეული თქვენთაგანი,თითოეული ვისაც სიყვარული შეგიძლიათ.
